تعریف عکاسی چیست
برای تعیین مشخصات و اصول عکاسی مهم است که ابتدا با یک تعریف درست از عکاسی شروع کنیم. در اصطلاح عامیانه عکاسی ( یا به انگلیسی photography ) به سادگی فرایند گرفتن نور با دوربین برای ایجاد یک تصویر است.
خود کلمه Photography در لغت به معنای “طراحی با نور” است که از عکس یونانی به معنای نور و نمودار به معنای ترسیم گرفته شده است.
به صورت حرفه ای عکاسی فرآیند ثبت یک تصویر یا یک عکس روی یک فیلم حساس به نور یا در مورد عکاسی دیجیتال از طریق یک حافظه دیجیتال الکترونیکی یا مغناطیسی است.
عکس ها می توانند یک تصویر واقعی و یک لحظه به خصوص را ثبت کنند. عکاسی بیش از عناصر فنی و هنری که آن را تشکیل می دهد، درباره احساسات، عواطف و ایجاد ارتباط با افراد و مکان ها است.
در یک کلام عکاسی ایجاد یک تجربه شخصی فوق العاده است و بس.
تاریخچه هنر عکاسی چیست ؟
اختراع عکاسی موضوعی بحث برانگیز است. عکاسی نتیجه بسیاری از پیشرفت های تکنولوژیکی است که مهم ترین آن به انقلاب صنعتی در قرن نوزدهم مربوط می شود.
حتی پیشرفت های قبلی مانند دوربین های obscura که یک دستگاه نوری در دوره رنسانس بود نیز تاثیر زیادی در اختراع و پیشرفت هنر عکاسی داشته است.
هنر عکاسی برای اولین بار در سال 1826 معرفی شد، زمانی که جوزف نیکفور نیپس از بیرون از پنجره خود عکاسی کرد. این عکس با عنوان نمایی از پنجره در Le Gras اولین تصویری است که آن را به عنوان قدیمی ترین عکس در نظر می گیرند.
شاید از نظر موضوع چندان قوی نباشد، اما به عنوان قدیمی ترین بازمانده بخش مهمی از تاریخ عکاسی را تشکیل می دهد.
همین تصویر در اوج سادگی خود به خوبی فرایند فنی عکاسی نیپس را نشان می دهد. نیپس برای پردازش تصویر گرفته شده توسط دوربین خود از فرایند هلیوگرافی که اختراع خود او بود استفاده کرد
در این تکنیک از ترکیب قیر در روغن اسطوخودوس استفاده می شد. سپس این ماده روی یک لیتوگرافی پوشانده می شد و بعد از خشک شدن در معرض نور خورشید قرار می گرفت.
این عکس به دنبال قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید که برای تولید تصویر مورد نیاز بود، به دست آمد.
اما Joseph Nicéphore Niépce تنها یک بازیکن در تاریخ عکاسی است. در این راه دستاوردهای عکاسی بسیار دیگری نیز وجود داشت. پس از اینکه جوزف نیکفور نیپس با موفقیت اولین عکس دائمی را خلق کرد، نقاط عطف دیگری در عکاسی وجود داشت که ما را به جایی که امروز هستیم رساند.
مرحله بعدی اختراع داگرئوتیپ بود. فرآیند داگرئوتیپ که در سال 1829 توسط لویی داگر، نقاش فرانسوی ابداع شد، دستاورد همکاری داگر با نیپس بود. فرآیند عکاسی داگر نوردهی بسیار طولانی مورد نیاز برای یک هلیوگراف را کوتاه کرد و به تصاویری بسیار واضح تر منجر شد
در آن دوره داگرئوتیپ به یک روش محبوب عکاسی تبدیل شد. با این حال از آن جایی که تولید آن گران بود و امکان ایجاد چندین تصویر وجود نداشت، عمدتا از این تکنیک برای ایجاد پرتره ها استفاده می شد.
در ادامه در دهه 1830 ویلیام هنری فاکس تالبوت کالوتایپ همه کاره تر را توسعه داد که امکان تولید چندین چاپ را از طریق ایجاد یک تصویر منفی فراهم می کرد.
تالبوت به جای تکیه بر صفحات فلزی مانند داگر و نیپس، از کاغذهای حساس به نور استفاده کرد. روش او به نام فرایند کالوتایپ در سال 1841 عمومی تر شد.
یکی از مشهورترین و قدیمی ترین کالوتایپ ها، پرتره ای از توماس دانکن در حدود سال 1844 است.
رشد و توسعه هنر عکاسی
معرفی دوربین های قابل حمل کم هزینه، مانند دوربین کداک در دهه 1880 و براونی در دهه 1900، منجر به افزایش محبوبیت و استفاده از عکاسی برای مقاصد خانگی و تفریحی شد. این نوآوری ها به توسعه عکاسی کمک کرد و آن را برای طبقه متوسط رو به رشد و طبقه کارگر با در دسترس تر کرد.
عکاسی همچنین به دلیل ظرفیت آن برای بازتولید انبوه، برای ترویج و انتشار کالاهای تجاری از طریق تبلیغات اهمیت پیدا کرد.
توسعه تجهیزات سبک وزن و انعطاف پذیر، مانند لایکا در دهه 1920 و نوآوری در فیلم از نظر نور و سرعت، منجر به عکاسی پویاتر و خود به خود شد.
این ابداعات عکاسی به عنوان ابزاری برای ثبت رویدادهای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در قالب عکاسی مستند مورد استفاده قرار گرفت. در دهه های 1920 و 1930 عکاسی مستند نقش مهمی در ثبت رویدادهای اجتماعی و فرهنگی در دوران رکود اقتصادی در آمریکا داشت.
فراگیر شدن عکاسی برای مقاصد خانگی و تفریحی، در نتیجه اختراع دوربین های ارزان و با استفاده آسان، به ظهور تمایز بین حالت های مختلف عکاسی کمک کرد.
تفریحی در قالب عکس فوری با مستند سازی آماتور جنبه های زندگی روزمره همراه بود. عکاسی مستند با ثبت رویدادهای اجتماعی و سیاسی برای اهداف مستند سازی و ارتباطی همراه بود. عکاسی هنری با بیان هنری عکاس همراه بود.
در کنار این موارد هنوز هم برخی از عکاسان سعی داشتند تا با به تصویر کشیدن مناظر، پرتره های زیبا و نمایش های جذاب، عکاسی را به عنوان هنر و شکلی از نقاشی معرفی کنند.
برخی از این عکاسان از تکنیک های فوکوس نرم و چاپ مانند Photogravure در عکس ها استفاده کردند تا جلوه های نقاشی را در این تصاویر به وجود بیاورند
به این جنبش جدید در عکاسی تصویرگری می گفتند. در نهایت در آغاز قرن بیستم با گسترش قابل توجه عکاسی ، این هنر به نوعی جایگزینی برای نقاشی شد تا از این طریق هنرمندان تصاویر خود را به معرض نمایش درآورند.
هدف از عکاسی چیست ؟
اگر در عکاسی و هنر تازه کار هستید شاید فکر کنید که این هنر صرفا برای زیبایی ساخته شده است. اما اگر به تاریخ عکاسی نگاهی بیاندازیم می فهمیم که قطعا عکاسی نیز هدف خاصی را دنبال می کند.
اما میدانید هدف اصلی عکاسی چیست ؟
هدف اصلی عکاسی برقراری یک ارتباط موثر دو طرفه بین افراد، خصوصا بین عکاس و سوژه و مخاطبان است. عکاس می تواند از طریق عکس های خود، پیام ها و ایده هایی که دارد را بیان کند.
از طرفی هدف اصلی عکاسی را می توان ثبت کردن لحظه های به خصوص در نظر گرفت. در واقع یک عکس یک لحظه به خصوص و اکثرا ناب را ثبت می کند و می تواند روایت کننده داستان یک شخصیت، محیط یا یک منظره باشد.
عکاسی می تواند با هدف بهبود حافظه تصویری افراد یا افزایش انگیزه و میل به زندگی نیز انجام شود. در نهایت می توان هدف عکاسی را در اهداف تجاری و بازاریابی دنبال کرد.
بسیاری از کسب و کارها با هدف جذب مخاطب و بهبود روند تبلیغات و مشتری یابی از هنر عکاسی استفاده می کنند. علاوه بر این ها عکاسی امروزه راهی برای مستند سازی چیزهاست. با عکاسی می توان یک سوژه خاص را با هدف نگاه کردن به گذشته و به خاطر سپردن آن در آینده مستند کرد.
عناصر اصلی عکاسی چیست ؟
شاید عکاسی از گذشته تا کنون تغییرات زیادی کرده باشد، اما چیزی که هنوز هم در خصوص این حرفه ثابت مانده و تغییری نکرده است، عناصر اولیه برای گرفتن یک تصویر است. اما می دانید عناصر اصلی عکاسی چیست؟
عناصر عکاسی به صورت زیر هستند:
قرار گرفتن در معرض نور
نوردهی عنصر اساسی هر عکسی است که گرفته و ضبط می شود. اساساً نوردهی یا در معرض نور قرار گرفتن دقیقاً صدای آن است. نوردهی به میزان نوری بستگی دارد که عکس شما در معرض آن قرار گرفته است و این منعکس کننده چیزی است که در تصویر نهایی شما تولید می شود، چه روی فیلم باشد، چه به احتمال زیاد عکس های دیجیتالی امروزی. بدون نور، بدیهی است که هیچ تصویری وجود ندارد. نوردهی را مانند چشم خود در نظر بگیرید، اگر در یک اتاق سیاه و سفید بدون نور هستید، واضح است که نمی توانید چیزی را ببینید.
دیافراگم در عکاسی چیست ؟
دیافراگم در عکاسی
عنصر اولیه و اصلی دیگر عکاسی دیافراگم است. دیافراگم تنظیمی است که اندازه روزنه نوری که به لنز می رسد را کنترل می کند.
معمولا این فرایند با استفاده از پرده های دیافراگم انجام می شود که می توان آنها را تغییر داد. برای مثال با کوچک تر کردن دیافراگم نور کمتری عبور می کند و به عکس با بزرگتر کردن آن نور بیشتری عبور خواهد کرد.
سرعت شاتر در عکاسی چیست ؟
سرعت شاتر به زبان ساده، مدت زمانی است که دوربین به نور اجازه می دهد وارد شود، در معرض دید بماند و ضبط شود. این مورد را به راحتی می توان تغییر داد. سرعت شاتر در کسری از ثانیه اندازه گیری می شود.
برای مثال 1/60. این عدد مربوط به زمان باز ماندن شاتر است.
برای مثال سرعت شاتر 1/60 به این معنی است که شاتر به مدت یک شصتم ثانیه باز می ماند. اکثر دوربین ها طیف گسترده ای از سرعت های شاتر را دارند که از آنها برای کاربردهای مختلف استفاده می شود. برای مثال سرعت شاتر 1/4000 برای ثبت حرکات متحرک مانند حیات وحش یا رویدادهای ورزشی عالی است.
شغل عکاسی چیست ؟
عکاسی امروزه بیشتر از این که جنبه هنری داشته باشد به عنوان یک شغل در نظر گرفته می شود. یک عکاس می تواند با مهارت هایی که به دست می آورد و با تکیه به استعداد و خلاقیتی که دارد از عکس های خود درآمد کسب کند.
در دنیای امروز عکس ها جایگاه بسیار مهمی دارند و شغل عکاسی را می توان در صنایع و کسب و کارهای مختلف دنبال کرد. عکاسان گزینه های شغلی بسیار متعددی دارند که با توجه به موضوع عکس هایی که می گیرند این زمینه های شغلی مختلف تعیین می شوند.
عکاس کسی است که از یک دوربین عکاسی برای گرفتن عکس هایی با موضوعات و سوژه های مختلف استفاده می کند. یک عکاس می تواند در ژانرهای مختلفی عکاسی کند و طیف گسترده ای از سوژه ها را برای عکس های خود در نظر بگیرد.
کار عکاس چیست ؟
کار عکاس ثبت تصاویر و لحظه هاست. حالا که فهمیدید کار عکاس چیست بهتر است با تجهیزات عکاسی آشنا شوید :
عکاسان از انواع تجهیزات عکاسی برای ثبت از جمله :
وقایع – افراد – اشیا – مناظر -صحنه های- خاص- کارهای هنری -کارهای تجاری – استفاده می کنند.
آنها معمولا تمایل دارند در یک زمینه خاص از عکاسی مانند مطبوعات، عکاسی خبری، مد یا عکاسی علمی و پزشکی کار کنند.
کار عکاسان معمولا شآمل:
راه اندازی تجهیزات عکاسی
گرفتن عکس ها
ویرایش و روتوش تصاویر
انتخاب و تنظیم مکان ها
بازتولید و قاب بندی عکس ها
ترویج کسب و کارشان
تحقیق
برقراری ارتباط
و … می شود.
جال که متوجه شدید کار عکاس چیست بهتر است با انواع شغل عکاسی آشنا شوید تا بتوانید گرایش مورد علاقه خودتان را پیدا کنید.
انواع شغل عکاسی چیست ؟
دنیای عکاسی بسیار عظیم است. نه تنها در مورد:
دوربین ها
لنزها
لوازم جانبی
و سایر تجهیزات عکاسی انتخاب های زیادی وجود دارد، بلکه عکاسان ژانرهای بی شماری را برای آزمایش کردن در اختیار دارند.
درست مانند انواع چیزهایی که در زمان مطالعه عکاسی برای یادگیری وجود دارد، در شغل عکاسی نیز انواع مختلفی از آن وجود دارد که می توان آنها را کشف و دنبال کرد.
اغلب عکاسان به سمت ژانرهایی گرایش پیدا می کنند که برای آنها جذاب است یا شآمل محتوایی بسیار مهم برای آنهاست.
البته برخی از عکاسان ممکن است همزمان چندین ژانر عکاسی را امتحان کند و در آنها مهارت به دست بیاورد.
امتحان کردن ژانرهای مختلف شغل عکاسی راهی عالی برای افزایش دانش عمومی در مورد این رشته و تقویت مجموعه مهارت هاست
